Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

δια την απουσία μου

Ακριβώς μετά τις εκλογές μάζεψα τα πράγματα του σπιτιού, βρήκα φορτηγό και μετακόμισα σε ένα νησί του κεντρικού Αιγαίου για να μείνω με την οικογένειά μου μόνιμα για δύο-τρία χρόνια, λόγω δουλειάς.

Οι συνθήκες ακόμα είναι λίγο δύσκολες όσον αφορά το blogging καθώς η σύνδεση που χρησιμοποιώ είναι ασύρματη με αργό GPRS δίκτυο και είμαι υποχρεωμένος να δουλεύω ακόμα με το laptop της συζύγου μου γιατί το desktop μου είναι ακόμα σε κούτα κι αναζητώ χώρο για να το στήσω.

Αυτή τη στιγμή είμαι στο μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα, πίνω τον καφέ μου και σχεδιάζω σε ποιά παραλία θα πάμε για μπάνιο σήμερα.

Όσο καιρό έγραφα αυτό το μπλογκ ζούσα μακριά από γυναίκα και παιδιά...κατάφερα τελικά να τους φέρω κοντά μου.

Είμαι ο Λύκος,
είμαι χαρούμενος
και κυρίως δηλώνω οτι δεν σταμάτησα να μπλογκάρω...


Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

το "ακυράκι" μου

στιχομυθία Έλλην πολίτου με Έλλην πολιτικό



ρε σεις λαμόγια
νομίζετε πως όλοι σε αυτή τη Χώρα μασάνε από τον ίδιο θάμνο;
νομίζετε πως όλοι μας καταναλώνουμε κουτόχορτο για μεσημεριανό;

όλοι σε αυτόν τον τόπο γνωρίζουμε τους τρόπους που γεμίζετε τις πλατείες και τους δρόμους με γαλάζια, πράσινα, κόκκινα και μαύρα ανθρωπάκια...
για ποιόν "παλμό" και "λαοθάλασσα" μας μιλάτε;

Η λαοθάλασσα δεν βρίσκεται κάτω από τις εξέδρες σας....
η λαοθάλασσα στριμώχνεται κάθε πρωϊ ασθμαίνοντας, σε τρένα και λεωφορεία για να πάει να κερδίσει τον επιούσιο...
στήνεται με τις ώρες σε ουρές δημοσίων υπηρεσιών για να πάρει ένα ξεφτιλισμένο επίδομα,
παλεύει με το Κράτος-Τέρας που εσείς δημιουργήσατε κι εξουσιάζετε.

και τί νομίζετε πως μπορείτε να κερδίσετε παραπάνω με τις χειραψίες...
λέτε να μας πείσετε οτι μας αγαπάτε και σας αγαπάμε;

επειδή μαζεύετε τριγύρω σας γραικύλους οσφυοκάμπτες που πουλάνε φτηνά το τομάρι τους και την αξιοπρέπειά τους για μια πιθανή θέση σε stage...
έχετε την εντύπωση πως όλος ο Ελληνικός λαός κάνει τεμενάδες στις αφεντιές σας;

Νομίζετε πως οι παραγραφές των παρανομιών σας, ισχύουν και στις συνειδήσεις των απλών πολιτών;

Σιχάθηκα να βλέπω στην τηλεόραση ψεύτικα χαμόγελα, ν' ακούω χάρτινες υποσχέσεις και να παρακολουθώ γλοιώδη χειροφιλήματα και χειραψίες....

τις ώρες που στριμώχνονται για να χαιρετήσουν τον "Αρχηγό" με εκείνο το ηλίθιο χαμόγελο επιτυχίας στα χείλη που έχουν οι υποτακτικοί .....
εγώ γράφω και ξαναγράφω σε ένα κομμάτι χαρτί την μοναδική πρόταση που μου 'ρχεται στο νου :

" ήρθα να σας δείξω πως είμαι εδώ και να σας πω οτι σας σιχάθηκα όλους.
το Λευκό δεν ταιριάζει στα κοράκια, οπότε
ένα Ακυράκι για όλους εσάς που θεωρώ Άκυρους "





η πανδημία

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας,

ο νέος ιός της γρίπης τύπου Α, έχει ήδη εξαπλωθεί σε 64 χώρες,

έχει προκαλέσει 19.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα
και 117 θανάτους.



Είναι δε ζήτημα χρόνου να ανεβάσει το επίπεδο κινδύνου
από φάση "5", σε φάση "6"

και να επανακαθοριστει πλέον ο ιός
ως "πανδημία".


κι εγώ έχω ήδη αρχίσει να βλέπω αυτή τη διαολεμένη γρίπη με φόβο...
όχι επειδή φοβάμαι τα μικρόβια
ή την πιθανότητα να με ξαποστείλει μιά γρίπη..

Τρέμω γιατί φοβάμαι τους ανθρώπους ...

να σου πω μιά ιστορία που ίσως να μην έχεις ακούσει;


"...δεν αντέχω τους λεπρούς, φοβάμαι να τους δω.
Και μόνο ν' αφουγκραστώ από μακριά τα κουδουνάκια που φορούν
, για να τ' ακούν και ν' αλαργαίνουν οι διαβάτες ,
λιποθυμώ. "
απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Καζαντζάκη "ο Φτωχούλης του Θεού"

Σπιναλόγκα...
ένα νησάκι στον κόλπο της Ελούντας που πριν 15ο χρόνια μετατράπηκε ,
από παλιό Ενετικό κάστρο σε ένα διεθνές κολαστήριο ανθρώπινων ψυχών.
Εκεί λοιπόν, σχεδόν καθημερινά, καΐκια μετέφεραν ανθρώπους που έπασχαν
από λέπρα..τους παρατούσαν εκεί και τους άφηναν να μετρούν τις πληγές τους
μέχρι να πεθάνουν.

Δια νόμου τους κρεμούσαν κουδούνια, έτσι ώστε όταν τριγυρνούσαν ως επαίτες στις πόλεις
να ακούγονται ,
κι οι "υγιείς" να κλείνουν τα μπαντζούρια και να φράζουν τις μύτες και τα μάτια τους.
Παραμορφωμένοι άνθρωποι, κινούμενοι ίσκιοι γεμάτοι πληγές κι ανάγκες...
άτυχοι μελλοθάνατοι που έκρυβαν με μάσκες και λερωμένους επιδέσμους τις ανοιχτές τους σάρκες.

Σε σοκάρουν τα λόγια μου;
να συνεχίσω;

Μέχρι να βρεθεί το γιατρικό λοιπόν...η κοινωνία των "υγειών",
στρίμωξε σε άθλιους οικισμούς-καραντίνες έξω από τις πόλεις και
σε νησιά νεκροταφεία
όσους έπασχαν από την αρρώστια της λέπρας.

Την πραγματική αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την επέδειξαν οι λίγοι κι οι τολμηροί.
Οι υπόλοιποι άλλαζαν πορεία σαν άκουγαν τα περίφημα κουδουνάκια ή το πνιχτό κλάμα κάποιου που ψυχομαχεί.

Πριν 60 χρόνια βρέθηκε το φάρμακο...κάποιοι πρόλαβαν κι ανάρρωσαν...άλλοι όχι.
Τους λεπρούς τους μετονόμασαν σε "Χανσενικούς" (ασθένεια Hansen)
κι η Σπιναλόγκα δεν είναι πλέον ένα διεθνές λεπροκομείο.

Τώρα θα μου πεις γιατί σου λέω αυτή την ιστορία...
τί σχέση μπορεί να έχει με τη γρίπη αφού πλέον ζούμε σε άλλες εποχές...

Οι εποχές αλλάζουν,
οι άνθρωποι όμως παραμένουν
το ίδιο εύθραυστοι,
το ίδιο βάναυσοι
και σε μερικές περιπτώσεις το ίδιο απάνθρωποι.

κι αυτό είναι που φοβάμαι σε αυτή την ιστορία....

φοβάμαι
να μην ακούσω σύγχρονα "κουδούνια"
να μην αντικρίσω σύγχρονες αποστειρωμένες "Σπιναλόγκες"
να μην μου επιβάλλουν να κρύψω το χαμόγελό μου πίσω από χειρουργικές μάσκες
να μην φορέσουν στο ανθρώπινο χάδι χειρουργικά γάντια

μα πιό πολύ απ' όλα φοβάμαι για τα παιδιά μου...
που μπορεί να κάνουν το φόβο (για τον συνάνθρωπό τους) βίωμα.

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

μαμά...η Γκεστάμπο χτυπάει την πόρτα



ήταν σκοτάδι...πηχτό σκοτάδι που το έκοβες με το μαχαίρι.
Ντύθηκε βιαστικά, ετοίμασε μια βαλίτσα με λίγα κι αναγκαία,
άρπαξε τ' άρματα και φίλησε τη γυναίκα και τα παιδιά του ενώ κοιμούνταν.

Έκανε κρύο...πισωπάτησε για λίγο και σκέφτηκε...

"Δε μας χέζεις που θα πάρω τα βουνά με τέτοιο ψόφο!"

Τώρα, με την κωδική ονομασία καπετάν-Φαντομάς
πίνει κοκτέϊλ ανανά στο κρησφύγετο του στην Ουρουγουάη....

...και καταστρώνει σχέδια με τα πρωτοπαλίκαρά του για το πως θα αντικρίσει ξανά
τον ελεύθερο Αττικό ουρανό.


απόσπασμα από το μπεστ-σέλερ : "Η τσάντα που ξερνούσε μάρκα"

το χάσαμε το κορμί πατριώτη..


αληθεύει οτι το σοφό ΕΣΡ, έκοψε την εκπομπή " Η Στιγμή Της Αλήθειας" ;

...και δηλαδή τώρα πάει η Μανωλίδου; .... πάει η Ευγενία μου;;;

Τί λέτε ρε γιδοβοσκοί !!!
Εμένα που η Ευγενούλα αποτελεί το πιό δυνατό και kinky φετίχ μου,
με ρωτήσατε;
Γιατί την κόψατε ρε;

Σας ενόχλησε που ρώταγε πόσες παρτούζες είχε κάνει η παίχτρια με ποδοσφαιρική ομάδα κι αν ο τάδε παίχτης ορεγόταν την τουλούμπα του κολλητού του;
Θέλατε ντε και καλά να προστατέψετε τα ανήλικα;

Αν αυτό επιδιώκετε πραγματικά...άστε τις παρτούζες που ρωτάει η Μανωλίδου και κόψτε τις βραδινές ειδήσεις....

Στο κάτω-κάτω, προτιμώ να με ρωτάει το παιδί μου για το τί είναι η παρτούζα,

από το να μου ζητάει να του εξηγήσω
τί είναι χρηματισμός πολιτικών προσώπων, τί σημαίνει λαμόγιο,
γιατί μερικοί εγκληματίες φεύγουν αεροπορικώς με φουσκωμένες βαλίτσες ατιμώρητοι και
γιατί έκλεισε η Βουλή πριν κλείσει το Δημοτικό για διακοπές...

όχι τίποτε άλλο....αλλά αν κάτσω και του εξηγήσω όλα τα παραπάνω,
θα με πει στο τέλος κορόιδο και μαλάκα.
(και το κακό είναι οτι θα έχει δίκιο)

ένας απελπισμένος τηλεθεατής


Υ.Γ. Το παρόν μπλογκ δημοσιεύει γράμματα αναγνωστών,
χωρίς να υιοθετεί τις απόψεις που εκφράζουν.
Όχι τίποτε άλλο...
να μη νομίζει κι η γυναίκα μου οτι "παίζει" κάτι με εμένα και την Ευγενία δηλαδή.