ο κώλος της Τουρκάλας κι η τρελή με το Μοχίτο

ξέρω οτι μπορεί να φανώ κακός, πικρόχολος, ρατσιστής κλπ κλπ κλπ...
αλλά είμαι σίγουρος οτι κι ο πιό ανοικτόμυαλος αναγνώστης θα το έχει εντοπίσει....

Μόνο εγώ θεωρώ τη Eurovision ως το καλύτερο Gay Party της Ευρώπης;

Η αλήθεια είναι οτι δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με αυτό το θέμα γιατί δεν χωράει στην κοσμοθεωρία μου, στην αισθητική μου και στις αντιλήψεις μου.
Όμως από τη στιγμή που δεν με αφήνουν ήσυχο να φάω σαν άνθρωπος και να πιώ τον καφέ μου σαν άνθρωπος...προσπαθώντας να μπουν στο σπιτικό μου ακόμα και μέσω των ειδήσεων...θα το σχολιάσω.

Τί έχω καταλάβει έως τώρα:

Fact #1 : Υπάρχουν σε κάθε κανάλι, καμιά δεκαριά "ειδικοί απεσταλμένοι"...
αυτά τα παλικάρια σαν τα κρύα τα νερά ,που χώνονται στα καμαρίνια, ακούν ψιθύρους, αποσπούν πληροφορίες κι αναμεταδίδουν βαρύγδουπα "Αποκλειστικά" ρεπορτάζ που αφορούν

τα σώβρακα της Τουρκάλας, την κόμμωση του Νορβηγού, τις εντερικές διαταραχές του Ουκρανού, την άσχημη γραμμή μπικίνι του Ισπανού και την κυτταρίτιδα στα οπίσθια του Λευκορώσου.

Στα δικά μου αυτιά ακούγονται σαν κάτι γειτόνισσες που είχε η μάνα μου τη δεκαετία του '80, που σκάγαν μύτη για καφέ το απόγευμα και ξεκατίνιαζαν όλη τη γειτονιά...
με εκείνα τα θρυλικά:
"μωρή άκουσες τί έγινε χτες βράδυ με εκείνη την νοικάρα της Λίτσας;"

Fact #2 : Το 80% του ανδρικού κοινού που κουνά μανιασμένα σημαιάκια και μπαλονάκια, είναι διοπτροφόρα κοντοκουρεμένα παλικάρια, με κοιλίτσα και λίγα χρονάκια παραπάνω...

που πάω στοίχημα οτι φορούν σαμπώ ή απλό τσόκαρο και τρέχουν σε κάθε μπρέϊκ στις αντρικές τουαλέτες με τα νεσεσέρ τους παραμάσχαλα σαν τις τρελές, για να φρεσκαριστούν και να αρχίσουν να σχολιάζουν σε άπταιστη Εσπεράντο για το πόσο "Θεά" ήταν το τεκνό που έκανε κωλοτούμπες στη σκηνή και για το πόσες γραμμές είχαν οι κοιλιακοί του χορευτή που φόραγε εκείνο το τρέντυ λαμέ φουστάκι.

Γνήσιοι οπαδοί της Μαντόνα παιδιόθεν, με αναρτημένες αφίσες των Νιού Κίντς Ον δε Μπλοκ από τα τελευταία τεύχη της Μανίνα στο υπνοδωμάτιό τους και αυτόγραφα του Sakis στο κομοδίνο
(να τα βλέπουν οι άλλες οι τρελές και να σκάνε από τη ζήλια).

Με εκείνο το σφιχτοκωλέ-μπλαζέ ύφος καθώς κραδαίνουν το Μοχίτο τους στα πάρτυ που δίνουν οι χώρες για να προμοτάρουν το "καθαρόαιμό" τους.... "καλός ο σολομός χρυσό μου, αλλά το πάρτυ δεν έχει βάϊμπς"

Fact #3 : Οι εγχώριες τηλεπαρουσιάστριες-θεές-κριτικοί.... που κριτικάρουν φωνή, μουσική, σκηνική παρουσία, σκηνοθεσία, χορογραφία, σκηνικά, καλαισθησία, ηχοληψία, ποσοστό κυτταρίτιδας, ποσοστό τριχοφυΐας με τις σχετικές γνώσεις που απέκτησαν διαβάζοντας κάθε μήνα Μαρί Κλαιρ, Σούπερ Κατερίνα και Ραδιοτηλεόραση.

Ρε κορίτσια...χαλαρά...αφήστε τον κώλο της Τουρκάλας ήσυχο.... είναι χαζό και μάταιο να σχολιάζεις άσχημα μια Ferrari την ώρα που εσύ έχεις Yugo.

Fact #4 : Τελικά δεν μετράει πόσο καλή είναι η μουσική, ή αν η φωνή που υποστηρίζει το τραγούδι έχει ύφος και βάθος....μετράει το πόσες κωλοτούμπες θα κάνει το μπαλέτο, σε πόσες φλόγες θα πηδήξει ο/η αοιδός, πόσα ρούχα θα αλλάξει κι αν αυτά έχουν τα απαραίτητα στρας και τί μαγικά σκηνικά θα έχει συνοδεία του.

Fact #5 : Ο/η αοιδός που περπατάει σε κάρβουνα, μπαίνει σε φωτιές, καταπίνει φωτιές, κάνει ακροβατικά, κάνει κωλοτούμπες, αλλάζει συνεχώς ρούχα, σκίζει ρούχα, κολλάει ρούχα...ασχέτως φωνής και καλλιτεχνικής αξίας, ονομάζεται περφόρμερ.

Fact #6 : Όταν τα πράγματα πάνε κατά διαόλου, οι Αυτοκράτορες γεμίζουν το Κολοσσαίο με περισσότερο όχλο και του προσφέρουν σάμαλι και παστέλι δωρεάν για να μασά και να μη μιλά....
ή απλά να μιλά μόνο για τον κώλο της Τουρκάλας ή τα ιδρωμένα σώβρακα του Sakis.




....η παρούσα ανάρτηση ήταν μια προσωπική δήλωση που μπορεί να ειπωθεί και με μία μόνο πρόταση...

ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ