κάτι που ήρθε η άνοιξη, κάτι που άλλαξε η ώρα, κάτι που μου σπάνε τα νεύρα μερικοί καραγκιόζηδες στη δουλειά....έχω χάσει τον ύπνο μου.
Μιλάμε για αϋπνία σοβαρή... κυκλοφορώ στο σπίτι σαν ζόμπι έως τις 4:00
Οκ, αλλά τί να κάνω για να περάσει η ώρα;
άντε πες, σερφάρω σε μερικά μπλογκάκια φίλων, πες πως σερφάρω και σε μπλογκάκια αγνώστων.....κάποια στιγμή "καίγομαι" και σταματάω!
Μετά; τί να κάνω μετά;
Πόση ώρα αντέχει κανείς μπροστά σε έναν υπολογιστή;
Προ ημερών βρήκα την λύση,
βάζω Ant1 ή εναλλακτικά Teleάστυ
Εκεί απλώνεται ένας μαγικός κόσμος ...
ο Τσακ Νόρις χτυπιέται πάνω σε μια μαλακία με τροχαλίες για να συντηρήσει τους κοιλιακούς του,
ένας παπάρας κόβει ό,τι βρει μπροστά του με ένα "μαγικό" πριόνι,
κάποιος άλλος με τρομοκρατεί πως αν δεν αγοράσω το φίλτρο νερού που πουλάει θα πεθάνω,
μια τσούρδω με ντεκαπάζ κόβει αγγούρια και τα πετά σε ένα διαστημικό μίξερ που φτιάχνει σάλτσες, κοκτέιλ, ξύνει φτέρνες, αλέθει σίδερα, ξυρίζει στραγάλια...η πεμπτουσία του μίξερ...αν πέθαινα και γινόμουν μίξερ αυτό θα ευχόμουν να γίνω.
.......μα εγώ έχω τον αγαπημένο μου....
ω ναι,
έναν γερμανόφωνο παππού με σκουλαρίκι κι ολίγη ράφλα που μοιάζει με τον Σουφλιά.
Βγαλμένος από μια εποχή που μου θυμίζει ντεκαντάνς γερμανικές τσόντες του '70 (αυτές που ο πρωταγωνιστής ήταν must να πηδάει με άσπρες αθλητικές κάλτσες)
ο τύπος ,αεικίνητος, πουλάει ένα σετ μαχαιριών ενώ παράλληλα κόβει με αυτά κονσερβοκούτια, λαμαρίνες, ξύλα, γυαλιά, πλακάκια, σωλήνες, νιπτήρες, καρφιά........το όνειρο κάθε νοικοκυράς λέμε!
Σου λέει, άνθρωποι είμαστε...κάτι μπορεί να τύχει...ένας σεισμός, μια πυρηνική έκρηξη, ένας ανεμοστρόβιλος...να μην έχεις κάτι για να απεγκλωβίσεις τους δικούς σου και τους γείτονες;
κι εκεί που φαντασιώνομαι οτι παρέα με το σετ μαχαιριών κρατάω την μοίρα των ανθρώπων στα χέρια μου...τσουπ...πετάγεται ο μαλάκας ο έλληνας και μου λέει πως αν θέλω να τ' αγοράσω να πάρω τηλέφωνο γιατί εξαντλούνται τα αποθέματα .
Μου θυμίζει αυτό το Insert Coin στα ουφάκια που μου την έσπαγε.....
Την ίδια περίπου ώρα, ο παππούς εμφανίζεται σε άλλο κανάλι και πουλάει ένα περίεργο αεροβόλο που μοιάζει με εκείνα τα μπιχλιμπιδωτά όπλα που κρατούσε ο Σποκ....εντάξει, η μόνη διαφορά είναι οτι αντί για κάννη έχει βεντούζα.
Απίστευτη εφεύρεση! Τρομπάρεις ,με τον τρόπο που όλοι οι Έλληνες της υφηλίου γνωρίζουμε λόγω DNA, ανεβάζεις την πίεση στο αεροβόλο....σημαδεύεις την λεκάνη και πατάς σκανδάλη... πιό απλό δεν γίνεται!!!!
Το σκηνικό του στούντιο είναι απίστευτο..η χαρά του υδραυλικού...μπιντέδες, ντουζιέρες, νεροχύτες, χέστρες, σωλήνες....ένας λουτροκαμπινές στην υπηρεσία του τελεμάρκετινγκ!
Βάζει που λέτε ο παππούς κάλτσες και βουλώνει τη χέστρα, χαμογελά πονηρά στην κάμερα, τρομπάρει, οπλίζει, σημαδεύει και πατάει τη σκανδάλη.
Πάει η κάλτσα ! Τρομερό;
Βέβαια...θα μου πεις οτι είναι λίγο ακραίο αυτό...δηλαδή, ποιός χέζει κάλτσες τη σήμερον ημέρα.... τί να σου πω τώρα κι εγώ;
Μπορεί να χέζουν οι Γερμανοί....
Κι εκεί που φαντασιώνομαι οτι κρατάω το υπερόπλο και το έχω έτοιμο για να απογειώσω τον χοντρομαλάκα του τρίτου ορόφου μέσω της λεκάνης μου....τσουπ...πάλι ο παπαράκος....
Όχι ρε μαλάκα...μάτι θέλω να πάρω, να φαντασιωθώ και να με πάρει επιτέλους ο ύπνος...τράβα πούλα καμιά συλλογή του Σπανουδάκη και παράτα με ήσυχο...φέρε μου πίσω τον παππού !
Μιλάμε για αϋπνία σοβαρή... κυκλοφορώ στο σπίτι σαν ζόμπι έως τις 4:00
Οκ, αλλά τί να κάνω για να περάσει η ώρα;
άντε πες, σερφάρω σε μερικά μπλογκάκια φίλων, πες πως σερφάρω και σε μπλογκάκια αγνώστων.....κάποια στιγμή "καίγομαι" και σταματάω!
Μετά; τί να κάνω μετά;
Πόση ώρα αντέχει κανείς μπροστά σε έναν υπολογιστή;
Προ ημερών βρήκα την λύση,
βάζω Ant1 ή εναλλακτικά Teleάστυ
Εκεί απλώνεται ένας μαγικός κόσμος ...
ο Τσακ Νόρις χτυπιέται πάνω σε μια μαλακία με τροχαλίες για να συντηρήσει τους κοιλιακούς του,
ένας παπάρας κόβει ό,τι βρει μπροστά του με ένα "μαγικό" πριόνι,
κάποιος άλλος με τρομοκρατεί πως αν δεν αγοράσω το φίλτρο νερού που πουλάει θα πεθάνω,
μια τσούρδω με ντεκαπάζ κόβει αγγούρια και τα πετά σε ένα διαστημικό μίξερ που φτιάχνει σάλτσες, κοκτέιλ, ξύνει φτέρνες, αλέθει σίδερα, ξυρίζει στραγάλια...η πεμπτουσία του μίξερ...αν πέθαινα και γινόμουν μίξερ αυτό θα ευχόμουν να γίνω.
.......μα εγώ έχω τον αγαπημένο μου....
ω ναι,
έναν γερμανόφωνο παππού με σκουλαρίκι κι ολίγη ράφλα που μοιάζει με τον Σουφλιά.
Βγαλμένος από μια εποχή που μου θυμίζει ντεκαντάνς γερμανικές τσόντες του '70 (αυτές που ο πρωταγωνιστής ήταν must να πηδάει με άσπρες αθλητικές κάλτσες)
ο τύπος ,αεικίνητος, πουλάει ένα σετ μαχαιριών ενώ παράλληλα κόβει με αυτά κονσερβοκούτια, λαμαρίνες, ξύλα, γυαλιά, πλακάκια, σωλήνες, νιπτήρες, καρφιά........το όνειρο κάθε νοικοκυράς λέμε!
Σου λέει, άνθρωποι είμαστε...κάτι μπορεί να τύχει...ένας σεισμός, μια πυρηνική έκρηξη, ένας ανεμοστρόβιλος...να μην έχεις κάτι για να απεγκλωβίσεις τους δικούς σου και τους γείτονες;
κι εκεί που φαντασιώνομαι οτι παρέα με το σετ μαχαιριών κρατάω την μοίρα των ανθρώπων στα χέρια μου...τσουπ...πετάγεται ο μαλάκας ο έλληνας και μου λέει πως αν θέλω να τ' αγοράσω να πάρω τηλέφωνο γιατί εξαντλούνται τα αποθέματα .
Μου θυμίζει αυτό το Insert Coin στα ουφάκια που μου την έσπαγε.....
Την ίδια περίπου ώρα, ο παππούς εμφανίζεται σε άλλο κανάλι και πουλάει ένα περίεργο αεροβόλο που μοιάζει με εκείνα τα μπιχλιμπιδωτά όπλα που κρατούσε ο Σποκ....εντάξει, η μόνη διαφορά είναι οτι αντί για κάννη έχει βεντούζα.
Απίστευτη εφεύρεση! Τρομπάρεις ,με τον τρόπο που όλοι οι Έλληνες της υφηλίου γνωρίζουμε λόγω DNA, ανεβάζεις την πίεση στο αεροβόλο....σημαδεύεις την λεκάνη και πατάς σκανδάλη... πιό απλό δεν γίνεται!!!!
Το σκηνικό του στούντιο είναι απίστευτο..η χαρά του υδραυλικού...μπιντέδες, ντουζιέρες, νεροχύτες, χέστρες, σωλήνες....ένας λουτροκαμπινές στην υπηρεσία του τελεμάρκετινγκ!
Βάζει που λέτε ο παππούς κάλτσες και βουλώνει τη χέστρα, χαμογελά πονηρά στην κάμερα, τρομπάρει, οπλίζει, σημαδεύει και πατάει τη σκανδάλη.
Πάει η κάλτσα ! Τρομερό;
Βέβαια...θα μου πεις οτι είναι λίγο ακραίο αυτό...δηλαδή, ποιός χέζει κάλτσες τη σήμερον ημέρα.... τί να σου πω τώρα κι εγώ;
Μπορεί να χέζουν οι Γερμανοί....
Κι εκεί που φαντασιώνομαι οτι κρατάω το υπερόπλο και το έχω έτοιμο για να απογειώσω τον χοντρομαλάκα του τρίτου ορόφου μέσω της λεκάνης μου....τσουπ...πάλι ο παπαράκος....
Όχι ρε μαλάκα...μάτι θέλω να πάρω, να φαντασιωθώ και να με πάρει επιτέλους ο ύπνος...τράβα πούλα καμιά συλλογή του Σπανουδάκη και παράτα με ήσυχο...φέρε μου πίσω τον παππού !
Παλληκαρι μου δεν παιζεσαι. Εισαι μοναδικος. Εμενα παντως για να με παρει ο υπνος βαζω Λιακοπουλο. Καλες αυπνιες
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω δοκιμάσει τον Λιακό, αλλά ανά πεντάλεπτο τον πιάνουν κάτι οργασμοί και χτυπιέται και με ξυπνάει...
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά βάθος είμαι πολύ ευαίσθητος...